Adil Auassar is een boegbeeld van onze club geworden. Niet de beste voetballer die we ooit hebben gehad. Maar wel een aanvoerder om trots op te zijn. Iemand die goed uit zijn woorden komt en steeds weer een prima analyse heeft van de wedstrijd die net gespeeld is. Met zijn oprechte interviews was hij zelfkritisch, maar als een analist onzin uitbraakte wist hij dit ook fijntjes -dan wel minder fijntjes- uit te leggen. Niet zelden hebben clubs onzin uitkramende lamlullen als aanvoerder. En dan kon je als Spartaan toch enige trots voelen dat wij vertegenwoordigd werden door een man als Auassar. Daarnaast een uitstekende coach in het veld voor zijn mede-spelers, maar vooral is hij in de loop der jaren zeker niet minder gaan voetballen.
Want wees eerlijk, wie heeft Auassar jaren geleden niet bijna vervloekt als het over zijn voetbalkwaliteiten ging? Te oud, te langzaam, niet eredivisiewaardig, centraal achterin ging het niet meer en op het middenveld al helemaal niet meer. Auassar moest met voetbalpensioen. Journalisten en vele supporters deelden hun kritiek en -met terugwerkende kracht- hun beperkte voetbalkennis. We geven het toe. Ook de ITWM redactie was kritisch. Maar we zaten fouter dan fout. Er zijn topsporters die na hun 31e pas echt gaan rijpen. Als centrale verdediger en als leider werd Auassar vanaf die leeftijd steeds iets sterker. Hij speelde bij Dord, VVV, Feyenoord, RKC, De Graafschap, Excelsior en Roda. Maar nooit was Auassar zo waardevol voor een club als in zijn laatste jaren bij Sparta.
Eén moment springt er bovenop. We zullen hem ons allemaal herinneren als de man die op op 29 mei 2019 op De Vijverberg Sparta hoogstpersoonlijk naar de eredivisie kopte. Nooit zal hij mooier gejuicht hebben dan op dat moment. Meer dan vreugde was het pure passie en verbetenheid. Spartanen die in het uitvak waren, wisten niet waar ze het zoeken moesten. Voorafgaand aan iedere thuiswedstrijd is het memorabele moment tijdens de Sparta Marsch nog terug te zien. Dronken van geluk waren we. En kijk het gerust ook vandaag nog eens terug. Het brengt weer gevoelens van geluk.
De eredivisie. ‘Zou Auassar het nog wel aankunnen’, zo was opnieuw de vraag. In de jaren die volgden werd deze door Auassar krachtiger dan ooit beantwoord. Hij was de aanvoerder van de ploeg die 10e werd. Beter kon het niet. Of toch wel? Hij was de aanvoerder van de ploeg die de play-offs om Europees voetbal haalde door 8e te worden na een heerlijke uitwedstrijd in Heerenveen – en een nog heerlijker feest dat erop volgde. En hij is aanvoerder van de ploeg die nu 6e staat en bezig is aan het beste rood-witte seizoen sinds mensenheugenis. 10e, 8e, 6e……het is jammer dat Aussar niet tot zijn 40e bij Sparta blijft. Zo’n kampioenschamp in 2027 zou een mooi vooruitzicht zijn.
Misschien voelt Adil de bui hangen. Mike Eerdhuizen staat als opvolger al klaar. Over ‘het waarom’ van het stoppen zal Auassar later nog wel wat laten weten. Hij had ook aardig wat fysieke ongemakken. Het werd voor hem steeds pittiger volledig fit te worden voor een volgende wedstrijd. Maar was het niet prachtig geweest, Auassar als nestor op de bank achter de jonge Eerdhuizen? Adil die met Sparta Europa in gaat?
Het zal niet gebeuren. Auassar stopt na dit seizoen als profvoetballer. Sparta zal het zeker overleven en ambitieus doorgaan. Spelers komen en spelers gaan. Toch is bij deze ene speler terecht om er langer dan gebruikelijk bij stil te staan. Gelukkig gebeurt dat ook. De 36-jarige verdediger zal komend seizoen opgenomen worden in de staf van de jeugdopleiding. En er volgt nog een ESPN-Documentaire over de vijf laatste profjaren van de aanvoerder, die als kleine jongen nog begon in de jeugdopleiding van Sparta. Als wij van ITWM iets mogen dromen is het dat Auassar afscheid neemt met het behalen van Europees voetbal.
Auassar werd als voetballer en persoonlijkheid beter met de jaren. Hij was en is een aanvoerder om trots op te zijn. Nog even van genieten. De redactie van ITWM dankt hem nu al van harte voor de vele prachtige momenten.
