Na de 6-1 tegen PSV en de 4-0 tegen Feyenoord werd vanavond de derde oorwassing in zes wedstrijden een feit. Twente walste met 1-5 over Sparta heen. Het middenveld werd voortdurend overlopen en de verdediging gaf veel te veel ruimte weg. Tegen een degelijke ploeg als Twente is dat een garantie voor een kansloze nederlaag. Maurice Steijn mag zich afvragen wat zwaarder weegt: ervaring of ouderdom?
Zoals te verwachten was, liet Maurice Steijn Sparta met de voor hem vertrouwde basis starten. Geen Oufkir en Quintero dus. Wel BMI en de immer wieder falende Ltaief.
De eerste minuten golfde het spel op en neer al was er wel een grote kans voor Twente. In minuut 12 onderschepte Jens Toornstra de bal om hem direct weer te verspelen. Sparta reageerde te afwachtend op het Twentse balbezit, waardoor Zerrouki op een kansrijke plek de bal kreeg. Hij schoot hem makkelijk binnen: 0-1.
Sparta leerde niet van deze slappe vertoning. De verdediging greep meer dan eens te laat in, wat tot nieuwe grote kansen voor Twente leidde. Ook Sparta kreeg mogelijkheden, maar geen grote kansen. Twente was dominant en koos onder een prachtig paars kleurende lucht de aanval. Joel Drommel moest meerdere keren handelend optreden.
Toen kwam minuut 25. Sparta zette aan, leek de bal kwijt te raken, maar knokte zich terug in de aanval . Het schot van Van Aanholt werd nog gestopt, maar in de rebound schoot Lauritsen binnen. 1-1.
De rest van de eerste helft was aardig om te zien. Er waren over en weer een aantal schotkansen, vooral voor Twente. De rust werd gehaald met 1-1.
Na de rust kwam de tweede helft. Die was vanuit Spartaans oogpunt bar en boos. In de 51e minuut bereidde Twente hetzelfde recept als bij de 0-1. De verdediging gaf veel te veel ruimte weg. Hlynsson kreeg tijd en ruimte en schoot binnen. 1-2.
Dat was geen aanleiding voor Sparta om scherper te spelen. Het middenveld werd overlopen en de verdediging was vaak niet scherp. In de 60e minuut zwijnde Sparta bij een Twents schot, maar een minuut later kon Twente opnieuw aanleggen. Maar nu wel raak. 1-3.
Maurice Steijn had genoeg gezien en bereidde een driedubbele wissel voor. Voordat de wissels het veld konden betreden, stond het al 1-4. Twente mocht twee minuten zorgeloos de bal rond spelen tot er een speler vrij voor het doel stond om binnen te tikken. Het was pauperslecht wat Sparta hier liet zien.
Na de 1-4 kon Steijn zijn driedubbele wissel doen: Duivesteijn, Oufkir en Kleijn voor Clement, Ltaief en Van Aanholt. Nu hadden er wel meer spelers kunnen worden gewisseld, maar deze drie spanden de kroon als het ging om wanprestaties. Clement is een slapjanus en een mooiweervoetballer, Ltaief kan er simpelweg geen kut van en Van Aanholt moet met pensioen. Het is onbegrijpelijk dat Maurice Steijn deze drie kneuzen telkens een basisplaats geeft.
Aanvallend brachten de wissels wat gif, maar op het middenveld en in de defensie bleef het aanmodderen. Zo was er een vrije doortocht van iemand van Twente. Drommel redde nog.
Met meer geluk dan wijsheid bleef het maar 1-4. Tot minuut 85. Twente plaatste een scherpe counter die knap werd afgemaakt. Het stond 1-5. Dat bleef het ook tot het einde en dat was, hoe pijnlijk het ook is, geen vertekende uitslag.
Was Sparta zo slecht of Twente zo goed? Twente had zijn zaakjes goed op orde, maar dat Sparta zo werd overlopen was stuitend, abject en infaam. Ervaren voetballers als Martins Indi, Van Aanholt en Toornstra konden het allemaal niet meer belopen, Ltaief was voor de zesde keer in zes wedstrijden volkomen hopeloos, de verdediging hield open huis en de creativiteit van Sparta was onder nul. Het is een godswonder dat we negen punten hebben uit zes wedstrijden. Wel kunnen we nu al stellen dat we het dit jaar niet meer van het doelsaldo moeten hebben.
Next on, Heracles. Normaal gesproken is Sparta de ideale tegenstander voor zwalkende clubs om punten tegen te pakken. Als Sparta zo speelt als vandaag, kunnen ze in Almelo de slagroomtaart klaar zetten. Wellicht kan Maurice Steijn daar nog iets aan doen. Om te beginnen door eens af te wijken van zijn zo geliefde basiself. Van Aanholt en Ltaief kunnen echt niet meer en Toornstra zou ook moeten vrezen.
