AZ uit. In Den Haag, maar toch uit. Vooraf leek dat een
lastig potje, achteraf bleek het een kansloze missie. 5-1 was de schade. Vooral
de defensie had een off-day. Meer dan eens waren de verdedigers een mannetje
kwijt. AZ profiteerde er graag van en had een rustig en aangenaam avondje.
Henk Fraser koos, net als tegen Ajax, voor een iets
defensievere speelstijl dan in de eerste competitiewedstrijden. Dervisoglu was
de enige pure aanvaller in de opstelling. Veldwijk, Ache en Piroe begonnen op
de bank. Daar zat ook Lassana Faye. Khalid Karami mocht in zijn plaats de
vleugel verdedigen. Op het middenveld was weer plaats voor de
tegen Ajax niet overtuigende Dante Rigo. De geblesseerde Adil Auassar werd
vervangen door Laros Duarte.
Omdat het dak er nog steeds af ligt in Alkmaar, werd
afgetrapt in het Haagse Cars Jeans (‘Auto’s Spijkerbroeken’) Stadion. Dat ging
Sparta nog best aardig af. Sparta veroverde uit de aftrap de bal en Dervisoglu
kon recht op het Alkmaarse doel af. Hij verloor de bal en werd niet zo
gevaarlijk als hij had moeten worden.
Kort daarna kreeg AZ een corner. Daaruit volgde een hotsknotsbegonia-situatie
bij de middellijn. Smeets joeg achter een wilde terugspeelbal aan, de Alkmaarse
keeper Bizot rende ook naar de bal toe, maar de bal kwam uiteindelijk in de
voeten van Harraoui die de bal van grote afstand in het doel schoot. Het dak
ging eraf in het Spartavak. (Of is dat geen gepaste term bij wedstrijden van
AZ?)
Direct daarna besloot Sparta achterin open dak huis
te houden. Amper een minuut na het Spartaanse doelpunt maakte AZ al weer
gelijk. Dat viel Sparta rauw op het dak. Bij AZ ging het daarna van een leien
dakje. Zonder dat de Alkmaarders de pannen van het dak speelden liepen ze nog
voor rust uit tot 4-1. Sparta liep achter de feiten aan. Op het veld ging niemand
ging uit zijn dak, om de Spartanen weer bij de les te krijgen. Gelaten en zonder
een vuist te kunnen maken onderging Sparta de afstraffing.
‘Jullie kunnen het dak op’ (okee, dat is de laatste dakgrap),
dacht Henk Fraser in de rust en hij wisselde de onzichtbare Duarte en de
falende Dervisoglu voor Veldwijk en Ache. Fraser had meer spelers kunnen, en
misschien wel moeten, wisselen. Vooral Jurgen Mattheij speelde met de dynamiek
van een hangcultuurmossel en was meer dan eens te laat. Maar meer spelers waren
onzichtbaar of gingen door de ondergrens. Alleen de noest voortbikkelende
Smeets en de door zijn verdediging in de steek gelaten Coremans viel weinig te
verwijten.
Met Veldwijk en Ache in de ploeg kon Sparta beter partij
bieden, al geloofde AZ het in de tweede helft allemaal wel. De Alkmaarders spaarden
hun energie voor de belangrijke Europese uitwedstrijd donderdag tegen Partizan Belgrado. Wie hun
energie niet spaarden waren de Spartafans in het stadion. Ondanks de
uitzichtloze achterstand hielden de Spartanen de stemming erin en rolden de
Spartaanse gezangen en spreekkoren van de verder stille tribunes. Ergens het
beste van maken, noemen we zoiets.
AZ mocht na een struikelpartij nog een penalty nemen en
bracht zo de eindstand op 5-1. Tegen Ajax deed Sparta nog een kwart wedstrijd
serieus mee, tegen AZ waren dat twee schamele minuten. In de eerste helft was
wat Sparta liet zien veel te pover, de tweede helft was voor spek en bonen. Dat
is de wedstrijd aanstaande zaterdag tegen RKC absoluut niet. Ondanks alle hosanna
over het multiculturele wonderteam van Henk Fraser is RKC thuis gewoon een
heuse zespuntenwedstrijd en moet Sparta vol aan de bak. Mattheij moet stoppen
met luchtdekken, Dervisoglu moet echt scherper en doeltreffender worden. Tegen
RKC mag niemand falen. Als dat de les van AZ uit is, is deze draak van een
wedstrijd toch ergens goed voor geweest.