Een wedstrijd die er toe doet. Sparta dat de laatste plek
bezet moet ook tegen moeilijke tegenstanders punten gaan pakken om dit seizoen
te overleven. Met een loodzwaar programma komt het carnaval vierende PSV op
bezoek in Het Kasteel. Het zou Sparta goed doen om de goede serie van de
Eindhovenaren te breken en drie broodnodige punten te pakken. Sparta wil dit
bewerkstelligen met dezelfde elf namen die tegen Willem II aan de aftrap
stonden, oftewel mét Van Moorsel en Brogno, die twijfelgevallen waren voor deze
wedstrijd.

Droomstart

Onze ploeg kende een ongekende weelde aan het begin. Wanneer
Luuk de Jong voor het eerst ging liggen (en dat liggen herhaalde zich nog zo’n
30 keer) na een beuk van Chabot, was de toon gelijk gezet. Vechten voor elke
meter, zoals de vorige wedstrijden. Hier moeten we het overigens van hebben,
want na zes minuten stond de 1-0 al op het bord! Een corner van Brogno bereikt
de andere kant van de helft, waar Van Moorsel een voorzet op maat gaf. Dougall
hing in de lucht en kopte die bal mooi in de verre hoek. Het Kasteel ontplofte
en had hiervan niet durven dromen. Het was dan ook een duidelijke zaak dat Sparta
deze voorsprong niet weg mocht geven en speelde in het vervolg dus heel
compact.

Na deze droomstart was het vooral PSV dat aandrong richting
het doel van Sparta, maar geen échte kansen wist te creëren. Wel was er één
enorme kans te noteren voor PSV, waar Chabot zijn Duitse stalen edele delen
voor het schot van Bergwijn wist te gooien. Na de enorme pijn die elke
mannelijke Spartaan wel ooit meegemaakt heeft, kwam Chabot er alweer snel
bovenop en ging hij verder. Verder had onze dolle Deense back Holst het lastig
tegen Bergwijn. Hij kon de snelle bewegingen van Bergwijn niet bijhouden en
werd vaak gepasseerd, zonder levensgevaarlijk te worden.

Plots de 1-1

De boel stond achterin wederom als een huis en de gaatjes
waren schaars. Toch was het PSV dat een te groot gat wist te vinden en schoot
Bergwijn de gelijkmaker binnen. Nadat Dougall de bal heroverde liep hij toch net
iets te veel te kloten met de bal en werd hij in een sandwich onderuit gehaald.
Scheidsrechter Bas Nijhuis, die heel de wedstrijd al heel weinig floot en het soms
wel overdreef, liet dit toe en zo mocht Bergwijn de bal via de handen van Huth
in de kruising schieten. Natuurlijk staat Bas Nijhuis (of Naaihuis) bekend om
het weinige fluiten, maar hier lijkt het er op dat hij zijn eigen regels maakte.
Tot tweemaal toe werd er een overtreding begaan en ondanks protesten aan
Spartaanse kant bleef de stand op 1-1 staan. Deze teleurstelling kon Sparta
volhouden tot aan de rust, ook na de 4 minuten extra speeltijd.

Bij rust kon je concluderen dat er echt wel wat mogelijk is.
We kwamen er na de 1-0 niet echt meer gevaarlijk uit, maar je gaf zelf weinig
weg. Wat je ook kon concluderen is dat de heer De Jong wel erg nare trekjes
heeft. Constant geklaag bij de scheids en veel liggen wekte heel veel irritatie
op bij de Sparta supporters, die regelmatig floten als die de bal had of ging
liggen. Overigens stond Nijhuis óók bekend om het kaarten trekken bij teveel
geklaag. Het is dan ook opvallend dat Luukje geen kaartje heeft gekregen, maar
dat terzijde.

Snelle domper

In de tweede helft ging het na tien minuten al mis. Nota
bene Luuk de Jong legde de bal met het hoofd klaar voor Bergwijn, die op de
rand van de zestien meter snoeihard uithaalt. 1-2.

En toen deed de Philips Schijtbakken Vereniging zijn naam
eer aan, want waar Gert-Jan Verbeek liet merken hoe PSV speelde tegen zijn
ploeg, deed PSV dat rustig na tegen de nummer 18 van de Eredivisie. Sparta had
het regie in handen en had veel balbezit toen Van Moorsel werd gewisseld voor
Duarte. PSV groef zich als een laffe koploper in op de eigen helft en liet ons
komen. Dit leidde tot enkele kansen. In de 70ste minuut werd Dos
Santos, eveneens ingevallen in plaats van Brogno, weggestuurd met een goede
steekbal. Hij gaf voor op Friday, die de bal niet lekker kon controleren en
deze kans dus liet schieten. Een minuut daarna kreeg PSV de bal niet weg en kon
Ahannach op de rand van de zestien vrij uithalen. Zijn volley was spectaculair,
maar Zoet had er een antwoord op. Hij verwerkte die bal tot hoekschop die door
Dougall bijna weer binnen werd geknald.

Ongelukkig

Het geluk dat de koploper al weken heeft, hebben wij al
weken absoluut niet. Een prachtig voorbeeld hiervan is de laatste grote kans
die Sparta creëerde in de 85ste minuut: een voorzet van Ryan Sanusi
kwam op de juiste hoogte op het hoofd van pinchhitter Ache, die zijn bal
rakelings naast zag gaan. Het zit dan ook niet mee, net zoals afgelopen
woensdag in Utrecht. Bergwijn raakte in de extra tijd nog de lat, maar dat
maakte niet meer uit. PSV ging er alsnog met de punten van door.

Wordt het tij nog
gekeerd?

Natuurlijk is er nog hoop en spelen we goed, maar het
enige wat we nodig hebben zijn de punten. Laat dat nou net zijn wat wij
misschien wel verdienden tegen Utrecht en PSV, maar niet kregen. Aangezien Roda
ook een punt heeft gepakt bij Heerenveen zien we de ploegen boven ons steeds
verder wegsluipen. Met AZ-uit en Twente-uit voor de boeg wordt het nog
ontzettend lastig voor Sparta om uit dat dal te klimmen. Maar begrijp het niet
verkeerd, hoop is er altijd! Zolang er nog een dikke kans is, houden we met z’n
allen hoop en steunen wij de ploeg ten alle tijden. De steun was vanavond weer
geweldig en dat kan alleen maar helpen in het vervolg. Zeker met nog 13(!)
wedstrijden te gaan is er nog geen man overboord. Alles is nog mogelijk.

Abonneer
Abonneren op
0 Reacties
Inline Feedback
Bekijk alle reacties