Als Sparta in Sittard voor de dag was gekomen als tegen RKC, dan had onze club zeker gewonnen van het matige Fortuna, maar helaas: Sparta voetbalde lang niet zo goed als vorige week. Onze club kreeg wel de beste kansen, maar Fortuna was voetballend de iets de betere partij. Uiteindelijk bleef het 0-0 en dat was een terechte eindstand na een even saai als zwak duel.
Rorijs en Ricksen
De wedstrijd was vooraf behoorlijk emotioneel geladen. Aan Sparta zijde hing een spandoek waaruit bleek dat vanuit het uitvak aan de situatie van Hans Rorijs gedacht werd. Voor wie het niet weet: Hans is een bij velen bekende Spartaan die ook regelmatig meegaat met uitwedstrijden. Hij heeft aan het begin van deze week een zwaar ongeluk gehad en ligt sindsdien in coma. We wensen Hans, zijn familie en iedereen die hem ook vanaf deze plek veel sterkte!
Verder stond de wedstrijd in het teken van ex-Fortunees Fernando Ricksen die onlangs overleed, nadat hij jaren heeft moeten leven met de verschrikkelijke ziekte ALS. Er was een speech van de Fortuna-voorzitter, er waren enkele spandoeken, er was een minuut stilte, een groot applaus in de tweede minuut en herhaaldelijk galmde de naam van Ricksen door het – met ruim 7.000 supporters niet al te best gevulde – stadion, waar ook de familie van Ricksen familie aanwezig was. Een mooi eerbetoon aan Ricksen van Fortuna zijde, waaraan ook de Sparta supporters hun bijdrage leverden.
Slappe start van Sparta
De Sparta spelers leken er bij aanvang van de wedstrijd wat beduusd van. Onze club begon slap en Fortuna had, ondersteund door een behoorlijk fanatiek publiek, enkele aardige aanvallen. Beide ploegen hadden ongeveer evenveel balbezit, maar Sparta schoof de bal plichtmatig rond, terwijl Fortuna in balbezit direct probeerde gevaar te stichten.
Voor het eerste serieuze gevaar had Fortuna wel de Spartaanse verdediging nodig. Een vrije trap van Fortuna werd in de 6e minuut door Mattheij -als ware hij een Fortuna aanvaller- richting het Sparta doel gekopt. Coremans redde op uitstekende wijze, anders had de 1-0 er dankzij een eigen doelpunt ingelegen. Mattheij had bij Excelsior een reputatie van nogal wat eigen doelpunten maken en dat was prima bij de Kralingers, maar bij Sparta zitten we daar natuurlijk niet op te wachten.
Ondertussen was de wedstrijd slechts 6 minuten onderweg en stond onze club al flink onder druk met onder meer drie corners tegen en een ‘bijna eigen goal’ als resultaat. Minuut verder….nog een corner voor Fortuna. Wat een waardeloze start van Sparta, dat de middellijn nauwelijks over kwam.
Saai voetbal, toch behoorlijke kansen
Pas na een klein kwartier liet Sparta eindelijk eens iets zien. Uit een counter werkte Rayhi de bal naast. Na een aardig begin van Fortuna zakte ook die ploeg weg. Voetballend oogde Fortuna nog steeds iets beter en geconcentreerder dan Sparta, maar de mannen uit Sittard hebben te weinig kwaliteit om voorin echt indruk te maken.
Sparta oogde flets, maar kreeg in de 25e minuut wel opnieuw een behoorlijke kans. Met een heerlijke actie glipte Dervisoglu door de verdediging van Fortuna heen, hij gaf een goede, lage voorzet, maar de keeper zat er net tussen, anders had Ache hem zo binnen kunnen lopen.
In de 35e minuut sneed Fortuna na één van de spaarzame mooie aanvallen van deze wedstrijd, door de Spartaanse verdediging heen als een mes door zachte boter. Abels, Vriends en Auassar gaven veel te veel ruimte weg, waardoor een Fortuna speler de bal bekeken richting kruising kon mikken, maar ook deze inzet werd uitstekend gered door Coremans, die in Limburg een stabiele indruk maakte.
In de 40e minuut had Sparta de mooiste aanval van de wedstrijd, die eindigde met een bal van Smeets op Dervisoglu. De spits wist de bal helaas net niet binnen te werken. Jammer, want je had wel het gevoel dat als de 0-1 zou vallen, Sparta ook wel de drie punten mee naar huis zou nemen.
Vlak voor rust kopte Pinto een voorzet weg, waarbij de hoofden van Harroui en Pinto ongelukkig tegen elkaar aankwamen. Harroui had nauwelijks last, maar Pinto lag 2 minuten lang ‘groggy’ op het veld. Er werd toen maar gefloten voor de rust, na een eerste helft die wel enkele kansen opleverde, maar waar niemand echt van had genoten.
Eerste 20 minuten na rust opnieuw lap en saai
Pinto zagen we na rust niet meer terug en zo’n 8 minuten na rust moest ook Harroui, na een overtreding op hem, het veld geblesseerd verlaten. Hij had behoorlijk last van zijn schouder. Haroui zijn blessure wordt nog onderzocht in het ziekenhuis. Het lijkt erop dat hij een arm uit de kom heeft. Dat kan snel herstellen, maar de kans dat hij Twente-thuis gaat missen is niettemin groot.
Karami was de vervanger van Harroui en dit viel niet bij alle supporters op het uitvak in even goede aarde, want daarmee kwam Sparta nog iets verdedigender op het veld te staan. Was dat nou nodig Fraser? Tegen dit Fortuna kon je de overwinning bijna ruiken, als je maar iets beter, met iets meer lef zou gaan voetballen. Maar soms komen dat toch weer de behoudende instincten van ’trainer Fraser’ boven drijven. In de 63e minuut viel Lars Veldwijk in, Ragnar Ache moest eruit. Terecht, want Ache bakte er helaas helemaal niets van. Waar Dervisoglu voorin steeds aanspeelbaar was, voor gevaar zorgde en een goede wisselwerking met Smeets had, daar doolde Ache voorin rond, zonder dat hij leek weten waar hij moest lopen. Jammer, want met zijn snelheid, zijn kracht en zijn vermogen om vrijwel alle kopduels te winnen zou Ache -ook als hij niet goed speelt- altijd van waarde moeten kunnen zijn. Dat was in Sittard niet het geval.
Sparta verzuimt kansen te verzilveren
Direct nadat Veldwijk in het veld was gebracht brandde de wedstrijd dan toch enigszins los. Het begon met een heerlijke pass van Dervisoglu richting Smeets, die de bal net naast schoot. En niet veel later vond Dervisoglu met een mooie voorzet Veldwijk, die helaas verkeerd anticipeerde, waardoor de bal over de achterlijn heen vloog. Het tekent wel ‘de nieuwe Dervisoglu’ die enkele malen uitstekend oog had voor zijn mede-spelers, hard werkte en zelf ook gevaarlijk werd. Dervisoglu was eigenlijk betrokken bij alle Spartaanse kansen.
Overigens is het niet zo dat Sparta voetballend beter was dan Fortuna. Integendeel, Fortuna wist de bal beter in de ploeg te houden dan onze club, maar de Limburgers werden nauwelijks meer gevaarlijk, terwijl Sparta in de laatste 25 minuten meerdere serieuze kansen kreeg.
Direct nadat Laros Duarte er voor Rayhi in was gekomen (weer een verdedigende wissel van Fraser, toch maar moeilijk te begrijpen tegen zo’n zwakke ploeg als Fortuna) kwam de grootste (dubbele) kans voor Sparta in deze wedstrijd.
Dervisoglu pakte de bal uitstekend af en stormde het veld over. Hij had twee keuzes. Of vol voor de vrijstaande Veldwijk gaan -wat nog niet zo makkelijk was omdat een Fortuna speler hem de pas af sneed- of vol op de keeper afstormen, overtuigend schieten en voor eigen succes gaan. Maar Dervisoglu deed het enige wat hij echt niet moest doen: hij twijfelde. De spits hield in, ging niet vol voor het doelpunt, hij negeerde Veldwijk en kwam met een slappe kapbeweging, waardoor hij de bal kwijt raakte.
Hierdoor belandde de bal bij Karami, die de vrije mogelijkheid had om de bal gewoon op Veldwijk af te leggen. Dan zou Veldwijk de bal voor een leeg doel voor het intikken hebben gehad en hadden we drie punten mee naar huis gekomen. Maar Karami negeerde Veldwijk, schoot tegen de keeper aan en verprutste de kans. Wat bezielt je in vredesnaam als Karami zijnde om op zo’n moment voor eigen succes te gaan en niet aan het teambelang te denken? Is het een gebrek aan kwaliteit (Veldwijk gewoon niet zien – wat bijna onmogelijk was) of een gebrek overschot aan ongepast egoïsme? Eerlijk gezegd leek het op het laatste en het is te hopen dat Fraser een stevig gesprek voert met Karami, want op egoïsme van een beperkte voetballer als Karami zit Sparta echt niet te wachten; dit kost de ploeg gewoon 2 punten.
Kansen op winst verdwenen na domme rode kaart Auassar
Voetballend was het allemaal nog niet best wat Sparta liet zien, maar de ruim 250 uitsupporters op het uitvak hadden in een kort tijdbestek wel meerdere kansen genoteerd voor Smeets, Veldwijk, Dervisoglu en Karami. De Spartaanse selectie blijkt telkens weer fit te zijn, terwijl Fortuna een doordeweekse wedstrijd in de benen hadden. Er lagen in de eindfase dan ook nog voldoende mogelijkheden om drie punten uit Limburg mee te nemen.
Maar toen vond Auassar -die een paar minuten daarvoor al geel had gekregen- het wel logisch om ergens op een positie waar normaal een rechtsbuiten zou lopen en waar geen enkel gevaar dreigde, een speler van Fortuna met een vliegende tackle om ver te kegelen. Eerder in het verslag vroegen we ons al af wat Karami bezielde, maar hetzelfde kan je je afvragen van deze actie van Auassar. Waarom in vredesnaam? De scheidsrechter kon niets anders doen dan de volkomen terechte tweede gele kaart aan Auassar geven. Sparta moest dus met 10 man verder. Het eindoffensief kwam niet meer en de kansen op een overwinning waren wel verdwenen. Auassar mist volgende week ook nog eens tegen Twente thuis. Dan ben je en benadeel je met al je ervaring op deze oerdomme wijze je team, eigenlijk niet te begrijpen.
Fortuna ging met hoge ballen nog wel op jacht naar een doelpunt, maar ondanks 6 minuten blessuretijd werden beide ploegen niet echt gevaarlijk meer.
Gezonde Spartaanse ambitie
In de meeste eredivisiejaren van de laatste decennia waren we bij Sparta wel tevreden met een punt in een uitwedstrijd, tegen welke ploeg die wedstrijd ook gespeeld werd. Maar ditmaal baalde iedereen bij Sparta, simpelweg omdat de ploeg van Fraser ver onder haar eigen niveau speelde. Met maar een klein beetje beter voetbal had er al veel meer ingezeten. Het zegt iets over de veranderde status van Sparta. ‘We’ vinden het niet genoeg meer om net boven de beruchte streep te blijven. Nee, ‘we’ willen vooral een zeer comfortabele voorsprong houden op plek 16 en eigenlijk zelfs nog wat verder omhoog kijken. En dat is alleen maar een zeer gezonde ambitie! Natuurlijk is 12 punten uit 8 wedstrijden al keurig, maar dit was de kans om nog verder afstand te nemen van de onderste drie plekken; een kans die Sparta niet heeft gegrepen.
Maar eens kijken of de ploeg van Fraser volgend weekend tegen Twente thuis weer wat beter voor de dag kan komen. De Tukkers doen het tot nu toe goed, maar een mooi resultaat op ons eigen Kasteel is zeker mogelijk.
De kans dat Sparta flink gehavend tegen Twente moet aantreden is wel aanzienlijk. Auassar moest met rood (twee keer geel) van het veld af en is er sowieso niet bij tegen Twente. Harroui moest geblesseerd het veld af en ook Vriends eindigde de wedstrijd met een blessure. Of Harroui en Vriends er tegen Twente bij zijn, is dan ook nog maar de vraag.
Spelers die voor Sparta in actie kwamen: Coremans, Abels, Vriends, Mattheij, Faye, Auassar, Harroui (53. Karami), Rayhi (78. Laros Duarte), Smeets, Ache (63. Veldwijk), Dervisoglu