Sparta beleefde een heerlijk zondagochtend tegen Vitesse uit Arnhem. Een club die van oudsher denkt dat succes te koop is. Karel Aalbers en Russische dollars ten spijt, Sparta won met 1-0 door een vroege goal van Verschueren, scoorde nog twee keer, maar zag ook twee keer een goal worden afgekeurd. Derhalve een 1-0 winst met een vijfde plaats op de ranglijst. Evenveel punten als Zuid maar die schijnen nog een restant van een wedstrijd te moeten inhalen.
Het begon vanochtend nog wat onwennig. Vriends wel of niet? Keeper Nick Olij stond gelukkig gewoon onder de lat op Spangen, een zekerheid. Verrassend om te zien was dat het Engelse Brighton & Hove Albion in de thuiswedstrijd tegen Bournemouth (3-1 winst) een blunderende keeper Bart Verbruggen had. Er werd gewonnen, maar in de beginfase treuzelde Verbruggen zo enorm in de opbouw, dat Ryan Christie profiteerde, waarna spits Dominic Solanke eenvoudig kon scoren. Olij kapte in het begin van onze wedstrijd ook een Vitesse-aanvaller uit, maar schoot pardoes tegen een zwart-gele aan. Met de schrik vrij. Geselecteerde keepers voor Oranje zijn dus nerveus, al keepte Olij daarna een puike pot en moet Ronald Koeman hem gewoon definitief selectieren voor Oranje. Dat is gezegd.
Rick Meissen krijgt een pluim. Hij toonde zich een goede vervanger van Bart Vriends
De overwinning was terecht, de wijze waarop ie werd behaald minder soeverein dan supporter van het eerste uur Dennis Bos na afloop in de toiletten onder de Denis-Neville-tribune luidkeels verkondigde. Het kostte wel degelijke bloed, zweet en een traan. Aanvoerder Bart Vriends haakte tijdens de warming-up af. Zijn vervanger Rick Meissen speelde overigens een hele goede wedstrijd. Met naast zich Bakari, Velthuis en Van der Kust hield je als Sparta-supporter, gewend aan ervaring in de defensie, je hart vast. Onterecht. Ze speelden stuk voor stuk een erkentelijke wedstrijd. Hulde aan onze verdediging! Jeroen Rijsdijk heeft tegen Excelsior wat te kiezen. Voor je het weet staan Vriends en Eerdhuijzen er gewoon naast ten favoure van de mannen met de gladde koppen. Alsof er achterin een stelletje goedgetrainde militairen een Arnhemse aanval stonden te abwehren. Schitterend. Bijzonder ook dat wij die reservespelers van (Jong) FC Utrecht (ook Max de Ligt komt van Utreg) wel aan het voetballen krijgen.
Arno Verschueren werd man of the match. Patat of friet?
Vitesse kon vanaf het begin al niet beschikken over de geschorste Million Manhoef en de geblesseerde Joel Voelkerling Persson. Net als Vriends haakte in de warming-up ook nog eens Mathijs Tielemans af. Moest ineens ene Enzo Cornelisse spelen. Binnen zes minuten stonden wij voor. Diezelfde Cornelisse leed balverlies in de zestien meter en onze Belg Arno Verschueren (patat of friet? Friet!) schoot na een goede rush van Pelle Clement, en op aangeven van Koki Saito hard binnen. Daarna kreeg onze zelfde Belg nog kansen om de score te verhogen, dat mocht niet baten.
Waar is het karretje van de EHBO gebleven?
Waar in de eerste helft vooral Djevencio van der Kust zijn talenten etaleerde voor Sparta (die Surinaamse gozer van 22 jaar is balzekerder en technisch vaardiger dan Django Warmerdam), liep Vitesse tegen een enorme domper aan. Na een klein half uur spelen moest Amine Boutrah ernstig geblesseerd, per brancard het veld verlaten. Een blessure waarbij het Sparta-publiek vooral dacht: waar is het karretje van de EHBO gebleven? Door vier man werd Boutrah van het veld gedragen. Hij werd overigens vervangen door Hamulic.
Agustin Anello’s doelpunt was wel degelijk een geldend doelpunt, KNVB-heerschappen.
Tot rust was het Sparta dat de klok en eigenlijk op alles sloeg. Ding-dong. Na rust was Sparta ook gewoon beter maar die overmacht werd niet omgezet in doelpunten. Ja, of eigenlijk toch wel. Joshua Kitolano scoorde in twee instanties (na een interceptie van Melle Meulensteen) een goal, maar VAR. Die besliste: geen doelpunt. Er was buitenspel geconstateerd. Koki Saito was toen al uitgevallen met een blessure, na een duel met Carlens Arcus. Hij verliet wat groggy het veld en werd vervangen door Agustin Anello, die niet veel later een kans kreeg. In blessuretijd scoorde hij ook nog, maar weer bepaalde de VAR dat het buitenspel was. Volgens ons, maar wie zijn wij?, was daar dit keer geen sprake van.
Nul schoten op doel. We herhalen: nul schoten op doel
Onze trainert Jeroen Rijsdijk (charisma en voetbaltechnische kwaliteiten zijn niet zijn first name) was na afloop tevreden. Hij ziet lichtpuntjes en braakte voor een camera het volgende cliché uit: “Kansen creëren is één, de volgende stap is het afronden.” Volgens het X-account (kusje terug) @Spartastats kreeg Sparta tegen Vitesse 0 schoten op doel tegen. De laatste keer dat dat gebeurde in een officieel duel was op 13 februari 2022 thuis in de eredivisie tegen Willem II: 1-0 (goal Younes Namli). De overwinning werd gevierd op de klanken van Marco Schuitmakers’ Engelbewaarder. Mooi. Laten we het hier maar niet hebben over de te snel uitverkochte groene, derde-shirts van Sparta, over de Palestina-uiting van iemand een uur en kwartier voor de wedstrijd en of de maanlanding nu fake of niet was.
Niet woke, maar ook niet sterk: Excelsior en het oudste beroep ter wereld
1-0 winst dus en uitkijken naar de aankomende derby tegen Excelsior uit. Op de tribunes werd alvast het lied dat Excelsior een hoer van Rotterdam is aangeheven, dat mag. Vrijheid van meningsuiting, u kent het. En we gaan ook niet heel woke (want dat zijn we geenszins) roepen dat dat niet geroepen mag worden vanaf tribunes. Iedereen mag roepen wat ie wil. Het is geen sterke leus, maar wat: we zitten in emotie en zijn voetbalsupporters geen medewerkers van de lokale politieke partij van Leefbaar Rotterdam. De rivaliteit is sterk. Dus dat. Maar laten we gewoon van Exelsior, (die club van Simon Kelder met zijn zakje snoep en oud-papier) winnen. Excelsior doet het ook goed en heeft slechts twee punten minder dan wij. Winnen!
Japin en Deelder met vleugje ITWM: ‘De zwaartekracht te boven, de blikken op Rijsdijk
Dan nu na deze grimmige voetbalmiddag, maar voor Sparta een mooie zondagse overwinning (we drinken er een Amelands Nobel-likeurtje op en meer!) een mooie zin. Gewoon omdat het kan en omdat uw verslaggever van dienst na de wedstrijd, pilsend voor het supportershome, vroeger naar huis is gegaan om dit stuk te zitten lopen te tikken. Het was Arthur Japin die in 2003 de mooiste liefdeszin in Nederland schreef. Komt ie: “Dit is het enige wat telt, lieverd, dat iemand meer in je ziet dan je wist dat er te zien was.” Ook wel toepasselijk voor ons Sparta, niet? Een eigen gedachte, met dank aan Jules Deelder voor de inspiratie:
Aan de Maas gezeten, zit je toch liever aan de Schie,
turend in het zwerk, in je rechterhand een toastje brie,
het stadsgeraas geweken, ondergedompeld in Spangen,
ontstijgt men aan zichzelf, in een diep Sparta-verlangen.
Op hoger plan gekomen, in extase op Het Kasteel,
wiekend door de lucht, geen benul van rood of geel,
de zwaartekracht te boven, de blikken op Rijsdijk
vindt men een ander terug, tussen al het rood-wit gezeik
O vogel van verlangen, gaan we nu echt over de grens
wiegend op de wind, zijn wij een verwachtingsvol mens
verlos ons van elkander en van al onze schroom,
van elkaars gewicht, en zie ons eind mei vliegen, de realisatie van onze Europese droom.
