Sparta verloor met 2-0 in Groningen. Dat was onnodig. Lange tijd was onze club minimaal gelijkwaardig aan de matige Groningse ploeg. Sparta kreeg een aantal kansen op 0-1; o.a. Smeets miste een penalty. In de 85e minuut scoorde Groningen de 1-0. In blessuretijd deelde Coremans oerdom kopstoot uit. Een terechte rode kaart (en ongetwijfeld een aantal wedstrijden schorsing) en een penalty voor Groningen waren het gevolg. De pingel werd benut. Daarmee eindigde de wedstrijd in 2-0, terwijl een punt lange tijd binnen handbereik leek.
Sparta de eerste 70 minuten in Groningen de iets betere ploeg op het veld en onze club kreeg in die periode ook de beste kansen. Al in de tweede minuut van de wedstrijd kreeg Dervisoglu een geweldige vrije kopkans, na een heerlijke aanval, maar de spits deed er te weinig mee. Dervisoglu kreeg nog twee behoorlijke kansen in de eerste helft en hij was daarmee opnieuw de meest dreigende speler aan Sparta zijde. Ook de in Groningen helaas wat tegenvallende Harroui kreeg in de eerste helft een goede kans. Groningen zette daar in de eerste helft slechts één schot tegenover dat twee meter naast vloog.
De Euroborg was muisstil. Slechts het uitvak liet zich -met ruim 250 aanwezige Spartanen- zo af en toe horen. Dat uitvak was trouwens weer ouderwets beroerd omdat de Groningers een net hadden opgehangen. Wellicht logisch als ze spelen tegen Heerenveen of Ajax, maar tegen Sparta totaal onnodig, zorg dan dat je zo’n ding kunt oprollen, zoals ze in sommige andere stadions wel hebben. Jammer, want verder was de ontvangst in Groningen keurig, was het overal maar zo. Vrij reizen, vriendelijke mensen, geen overdreven heftig fouilleren, schappelijke prijzen bij de catering, niets mis mee, maar dat net voor je hoofd verstierde dan toch behoorlijk wat kijkplezier.
En eerlijk is eerlijk, de eerste helft had -met of zonder net- toch al weinig kijkplezier gebracht, want hoewel Sparta meer kansen kreeg dan Groningen, was het niveau van beide ploegen matig. Dat veranderde na rust wel iets. Sparta ging beter voetballen en werd dreigender, met behoorlijke mogelijkheden van opnieuw Dervisoglu en Harroui. Het leek eigenlijk een kwestie van tijd voordat de 0-1 zou gaan vallen. De ideale kans leek een penalty, gegeven na ingrijpen door de VAR, die zag dat Zeefuik Auassar met een duw in de rug naar de grond werkte.
Scheidsrechter Kevin Blom wees naar de stip en daar stond Rayhi al met de bal in de handen, klaar om de penalty te nemen. Maar Rayhi blijkt helemaal niet op het lijstje van penalty-nemers te staan (Smeets staat nummer 1, Dervisoglu nummer 2). Rayhi zijn ego nam dus de overhand en hij negeerde de afspraken. Daar ging Fraser flink van uit zijn dak. Hij begon zich ermee te bemoeien en uiteindelijk nam Smeets de pingel. Hij miste. Mede doordat hij dankzij Rayhi uit zijn concentratie werd gebracht? Het zou kunnen, we hebben zo’n akkefietje eerder al gezien (tussen Verhaar en Brogno in Almelo, dat kostte Sparta toen ook de wedstrijd).
Het was vooral erg dom van Rayhi, maar wat schoot Smeets die bal slecht en slap in zeg! En dat is niet geheel onverwachts; Smeets miste eerder in zijn carrière ook al diverse penalty’s. De laatste 3 heeft hij nu gemist en het is eigenlijk onbegrijpelijk dat hij nummer 1 staat op de lijst van strafschoppennemers. Wat Fraser dan toch bezielt om hem aan te wijzen? Zou Fraser de statistieken niet kennen? Dat zou wel heel onprofessioneel zijn. Laten we hopen dat dit anders wordt, want clubs als Sparta moeten dit soort buitenkansjes niet weggeven door het ego van Rayhi, of een verkeerde inschatting van de trainer. Was het 0-1 geworden, dan was Sparta waarschijnlijk met de drie punten naar huis gegaan tegen het wel zeer zwakke Groningen. Nu bleef het 0-0 in schouwspel waar Rayhi schuldig aan was, maar waar Rayhi, Fraser en Smeets er alledrie niet sterk uitzagen.
Even sloeg de vlam in de pan na de penalty. Het publiek van Groningen ging er zowaar (2 minuutjes) vol achter staan (daarna werd het weer stil) en Dervisoglu leek op dat moment even zijn hoofd te verliezen. Hij ging dom pingelen, zorgde voor onnodig balverlies en pakte een donkergele kaart. Fraser greep in en wisselde Dervisoglu uit voorzorg; ex-Groningen speler Veldwijk kwam erin. Hij werd bij zijn wissel door een klein deel van het Groningen publiek uitgefloten, maar verder werd hij met rust gelaten. Veldwijk deed het redelijk, maar kon toch nooit zo gevaarlijk worden als Dervisoglu was geweest.
Je had het gevoel dat Groningen in de tweede helft rijp was voor de spreekwoordelijke slacht, maar dat Sparta ook met de handrem erop speelde en het gif niet had om echt door te pakken. Dat zou onze club duur komen te staan, want de wedstrijd veranderde toen Sierhuis bij Groningen in het veld kwam, zo’n 20 minuten voor tijd. Waarom hij op de bank begon is ons van ITWM een raadsel, want hij was veruit (maar dan ook echt veruit) de beste speler aan Groningse zijde. Hij nam Groningen op sleeptouw en maakte het de Spartaanse verdediging erg lastig. Hij wisselde van de zijkanten naar de spits positie, had telkens een goede balaanname, legde energie in de wedstrijd en irriteerde er op los. Niet leuk voor ons Spartanen, maar eerlijk gezegd wel een lekkere speler om in de ploeg te hebben en de enige Groningen speler die indruk maakte.
Sparta had de kansen op 0-1 gehad, maar vanaf het moment dat Sierhuis erin kwam kantelde de wedstrijd. Groningen werd beter en kreeg enkele kansen. Bij Sparta kwam Piroe erin en ging Ache eruit. Daar werd Sparta dan helaas weer niet beter van. Ache sleurde in de tweede helft er op los en was vaak aanspeelbaar. Piroe was -helaas niet voor het eerst- compleet onzichtbaar en eigenlijk was de wissel niet te begrijpen. Het is te hopen dat Piroe snel beter wordt, want vooralsnog is het totaal onduidelijk waarom Sparta een speler van dit niveau van PSV huurt. Duidelijk werd maar weer dat Ache en Dervisoglu volkomen terecht in de basis staan en dat Veldwijk en Piroe op dit moment van een niveau minder zijn.
70 minuten lang was een Spartaanse goal dichterbij, dan een Groningse goal, maar je zag het in de laatste 20 minuten veranderen. Dat juist Sierhuis in de 85e minuut scoorde was geen verrassing. Het was treurig om te zien dat Sparta daarna mentaal gebroken was en niet één keer meer in de buurt van FC Groningen-doelman Sergio Padt kwam.
In de blessuretijd hield Sierhuis Coremans even tegen toen hij weg wilde rennen met de bal. Niet netjes van Sierhuis, maar tja, het hoort bij het voetbal. Sierhuis was deze zondagmiddag zo’n speler met het juiste gif in zijn donder en deed alles om er met de winst van door te gaan, inclusief een beetje irriteren. Het enige wat je dan kan doen is schouders ophalen en toch proberen nog te gaan voor die 1-1.
Dat weet Coremans ook, maar even werkte het bewuste niet meer in zijn koppie. Hij kreeg een moment van verstandsverbijstering en gaf Sierhuis een kopstoot. Het past totaal niet bij de sympathieke, rustige Coremans. Daarom houden we het maar bij een black-out en natuurlijk zullen er wel weer mensen roomser dan de paus willen zijn, maar een black-out, tja, dat kan iedereen in het leven weleens overkomen. Gelukkig had Sierhuis er niet al te veel last van, zand erover, al is rood en een forse schorsing is natuurlijk wel terecht.
Het is vooral erg vervelend voor hemzelf. Coremans leefde in een een droom. Hij had een prachtrol bij de promotie, op diezelfde dag een kind gekregen, aan het einde van de zomer kreeg hij een contractverlenging aangeboden en eindelijk was hij vaste eerste keeper bij een eredivisieclub. Coremans genoot. Die droom is na Groningen-uit wat minder mooi, want of Coremans eerste keeper blijft is nog maar de vraag. Harush krijgt een serie wedstrijden de kans en daarna zal Fraser opnieuw een afweging gaan maken. Harush maakt volgens trainingswatchers een goede indruk; hij zal dat niveau ook proberen te laten zien in wedstrijden. Coremans benadeelde dan vooral ook zichzelf.
Sparta verloor in Groningen niet door de rode kaart; onze club had de wedstrijd eerder al verloren, door niet op voorsprong te komen in het eerste uur en na de 0-1 achterstand niet meer in staat te zijn om nog een slotoffensief te beginnen. Wanhopen hoeven we natuurlijk niet. Sparta staat nog steeds 8e, verliezen in Groningen is ook weer geen schande. Zondag maar eens kijken of we tegen het sterke Utrecht thuis op Het Kasteel een vuist kunnen maken.