Een paar dagen geleden werd Feyenoord-doelman Justin Bijlow wereldberoemd. Hij bracht het tot in het sportnieuws in Zuid-Amerika. Eerst trapte hij de bal van de voet van de oprukkende Twente-speler, waarna hij heel snel een bal in het speelveld gooide om een snelle inworp te voorkomen. Toen ik deze actie voor het eerst zag, was ik enthousiast, moet ik toegeven, ook al was het een speler van Feyenoord. Die reactiesnelheid! Die koelbloedigheid! Die intelligentie van het spel!
Wat als Nick Olij zoiets zou doen?
Natuurlijk was het een actie die je doet juichen voor je eigen team en compleet uit je dak gaat van woede voor de tegenstander. Maar dat is waar voetbal om draait, toch? Toch?Na mijn eerste enthousiasme, heb ik wat nagedacht. Wat als Nick Olij zoiets zou doen? Of een andere speler van Sparta?
Wat is Spartaans eigenlijk I?
Vaker dan enige andere club heb ik de afgelopen jaren van Spartanen gehoord, als het gaat om morele oordelen: “Dat is niet Spartaans!” De coach beledigt de scheidsrechter? Dat is niet Spartaans! Een tactische overtreding op het middenveld? Dat ist niet Spartaans! Voorstanders die schreeuwen tegen homoseksuelen? Dat is niet Spartaans!
Wat is Spartaans eigenlijk? Waar staat Sparta voor?
Erecode op zijn Corinthians
Sparta heeft, in tegenstelling tot veel andere clubs, een zeer sterke erecode. Dit heeft waarschijnlijk te maken met het Engelse verleden van de club: vooral in de eerste decennia, toen Sparta een voetbalpionier in Nederland was, waren er zeer nauwe banden met Engeland. De stichting als cricketclub. De wedstrijden tegen Engelse teams. De vele Engelse coaches – van Edgar Chadwick tot Denis Neville.
Het Engelse voetbal heeft altijd gestaan voor eerlijkheid en sportiviteit. Eén club in het bijzonder is een kijkje waard: Corinthian FC uit Londen. De club werd opgericht in 1882 – een paar jaar voor Sparta – en is een van de oudste op het eiland. De club stond bekend om zijn sportiviteit en eerlijkheid: “Sportsmanship, fair play, and playing for the love of the game!”
In strijd met fairplay
Slaafs hield de club vast aan het amateurvoetbal en weigerde jarenlang om überhaupt deel te nemen aan betaalde competitiewedstrijden, omdat dit niet verenigbaar zou zijn met de regels van fair play. Als een speler van de tegenstander geblesseerd moest opgeven, ging ook een eigen speler van het veld om de eerlijkheid te bewaren. Strafschoppen werden als onfatsoenlijk beschouwd. De spelers waren ervan overtuigd dat niemand opzettelijk vals zou spelen. Dus weigerden ze de straffen te nemen en misten ze opzettelijk. Desondanks (of zelfs daardoor?) werd deze club een van de sterkste van die tijd.
In de racewagen
Vele reizen naar het buitenland maakten de club en haar sportiviteit wereldberoemd. Real Madrid nam de witte kleur van het shirt over van deze club, Corinthians Sao Paulo nam de naam over. In 1906, 1922, 1923 en 1933 speelde Corinthians in Nederland, waaronder een wedstrijd in Rotterdam in 1923 tegen een team uit Rotterdam. Voor deze wedstrijd werden de spelers in racewagens van Den Haag naar Rotterdam gebracht. Ik vraag me af of de reis zo snel ging dat de spelers zich ziek voelden: ze verloren in ieder geval met 1-2 van een selectie Rotterdamse spelers.
Inspiratiebron
Natuurlijk zijn de dagen voorbij dat een club zich kon gedragen als Corinthians FC. Alsof het realistisch is, of zelfs wenselijk, dat Sparta al zijn strafschoppen mist. Maar deze oude Engelse club is een prachtige inspiratiebron voor Sparta: een herinnering aan de oorsprong van het voetbal, een tijd waaraan Sparta tot op de dag van vandaag veel te danken heeft. Een inspiratie voor Engelse sportiviteit en fair play. Sport gaat niet alleen over competitie en winnen, maar ook over sportiviteit en fair play.
Spartaans?
Elk weekend zien we spelers over de vloer rollen, doodziek, om kostbare minuten te winnen. Is dat mooi? We zien elk weekend dat spitsen in het strafschopgebied neergaan als door de bliksem getroffen om een strafschop te krijgen. Is dat voetbal? Elk weekend zien we dat aanvallen worden onderbroken door tactische fouten. Het is allemaal slim. Maar is het goed? Is dit voetbal zoals wij het zien? Is dit Spartaans?
Wat is Spartaans eigenlijk II?
Wat is Spartaans eigenlijk? En waarom is het goed om zich Spartaans te gedragen? Dat zou iets bijzonders zijn als uitgerekend een Feyenoorder ons helpt dat te herontdekken. Voor Sparta gaat het ook om profilering, om de eigen identiteit, om datgene wat Sparta tot een bijzondere club maakt. Hier, in het Engelse DNA van de club, kan Sparta veel ontdekken: over het eigen verleden en misschien ook over de toekomst.
P.S. De actie van Bijlow was desondanks briljant!