Het is bijna zover. Zondag op Het Kasteel: Sparta – PSV. Een wedstrijd waar heel Nederland over praat. Niet alleen omdat PSV kampioen kan worden, maar ook omdat Sparta nog volop strijdt om een plek in de play-offs. En ineens zie ik overal kaartjes en SCC’s opduiken op Marktplaats en andere platforms. Van Spartanen. Voor veel geld. Serieus?
Een miljoen redenen om er vol voor te gaan
Sparta speelt zondag nergens voor? Onzin. Dit is een cruciale wedstrijd. Niet alleen sportief, maar ook financieel. Als we één of twee plekken hoger eindigen op de ranglijst, levert dat op termijn zomaar een miljoen euro extra aan televisiegeld op. Een miljoen! Geld dat we keihard nodig hebben, met het vertrek van huurlingen en vaste krachten op komst. Denk aan Olij, Eerdhuijzen en misschien ook wel Young, denk aan Zechiël, van Bergen, en misschien nog meer. Dat geld maakt het verschil tussen opvulling en versterking. Sparta heeft elke cent hard nodig! Daarnaast zijn de play-offs echt niet uitzicht. Bij winst maken we een goede kans om ook nog eens voor Europees te gaan.
Support nodig, geen verkoopdrift
En nee, ik ga niet roepen dat we wel “even” van PSV winnen. Die ploeg is in bloedvorm. Ze winnen zo ongeveer alles, overtuigend ook nog. Als we dus een kans willen maken, dan moeten we er wel vol achter staan. Met z’n allen. In het stadion. Op de tribunes. Niet met door ons aan Brabanders, in een rood-wit shirt met ander logo, verkochte kaarten.
Het lijkt wel een uitverkoop
Sinds PSV Ajax zag struikelen in Groningen, is de vraag uit Eindhoven geëxplodeerd. En ineens zie ik dat een hoop Spartanen bezwijken onder het grote geld. Kaarten voor honderden euro’s op Marktplaats en andere ticketplatforms. Mensen die hun seizoenkaart verkopen alsof het een voetbalplaatje is. Het is triest.
Ja, ik snap het wel. Je pakt snel een paar honderd euro, koopt volgend jaar weer een seizoenskaart en niemand die het ziet. Toch?
Nou, mooi niet dus. Sparta zegt dat ze hierop gaat controleren. Degene die z’n kaart verkoopt of illegaal een kaart koopt, riskeert een stadionverbod van 18 maanden, een boete van €450 en verlies van voorrang op een nieuwe seizoenkaart. Lijkt me niet de moeite waard. En terecht ook.
Moreel gezien niet te verkopen
Wat me misschien nog wel het meest stoort: het morele aspect. Je brengt je eigen medesupporters in de problemen. Gemixte vakken, spanningen, opstootjes — we hebben in Nederland juist geleerd hoe belangrijk het is dat supporters gescheiden zitten. Dit is geen jaren ’80-voetbal meer. We willen niet terug naar toestanden die zorgen voor lege tribunes, gesloten stadions en imagoschade.
Sparta waarschuwt hier ook voor: als het fout gaat zondag, hangt er zelfs een duel zonder publiek boven ons hoofd. Dat zou echt zonde zijn.
Wat Sparta nú nog extra kan doen
Persoonlijk zou ik het goed vinden als Sparta, die hier ook een grote verantwoordelijkheid in heeft, deze week nog extra maatregelen neemt. Denk aan een soort triage bij de ingang. Controle op naam en woonplaats. Als je uit Brabant komt en de naam op je ticket of SCC komt niet overeen met je ID? Dan gewoon geen toegang. Ja, dat is streng. Maar het is wel eerlijk tegenover alle Spartanen die wél blijven zitten waar ze horen: in het stadion, achter de club staande.
Desnoods voer je last-minute een systeem waarbij een additionele elektronische token die pas vlak voor de wedstrijd geactiveerd worden in je spartakaartje account toe. Er zijn echt manieren om dit te reguleren. Maar er moet wel iets gebeuren….
Tot slot: hou je kaart, steun je club
Ik snap dat geld lonkt. Zeker als je even niet kan, of als je het aantrekkelijk vindt om je seizoenkaart ‘terug te verdienen’. Maar je verkoopt niet zomaar een kaartje. Je verkoopt je plek. Je verkoopt een stukje Sparta. Aan een ander. Aan de tegenpartij. En dat gaat er bij mij niet in.
Dus nee, mijn SCC is niet te koop. En ik hoop dat de jouwe dat ook niet is.