In de nieuwste aflevering van de Sparta Naar Voren Podcast zat de rood-witte enclave van Rijnmond weer bij elkaar. Presentator Frank Stout (non-supporter) leidde het gesprek, met aan tafel Ruud van Os en Anton Slotboom. En zoals wel vaker ging het al snel niet alleen over Sparta, maar ook over die andere club aan de Maas. Niet zo gek als de derby net gespeeld is en je voor de 300e keer op je klote kreeg.
Ruud van Os maakte daarbij een interessante – en misschien wat prikkelende – observatie: volgens hem beleven Feyenoord-supporters hun club wezenlijk anders dan Sparta-supporters. Waar het bij Sparta vaak gaat over sfeer, gezelligheid en het “erbij zijn”, draait het bij Feyenoord volgens hem veel meer om de absolute alles-of-niets-beleving.
De beleving volgens Ruud
Van Os schetste dat Sparta-supporters over het algemeen nuchterder zijn. Ze kunnen een nederlaag relativeren, een biertje drinken na de wedstrijd en de draad weer oppakken. Feyenoord-supporters daarentegen zouden in de woorden van Ruud veel emotioneler reageren: de uitslag bepaalt hun hele weekend en soms zelfs hun hele week.
Die constatering zorgde voor wat discussie aan tafel, want hoe terecht is zo’n generalisatie eigenlijk? Is de Spartaan werkelijk de bedaarde levensgenieter, en de Feyenoorder de dramatische romanticus die na elk verlies zijn ziel moet oplappen?
Klopt dat beeld wel?
Een kritische kanttekening is hier wel op zijn plaats. Ja, Sparta-supporters staan bekend om hun humor en zelfspot – het is niet voor niets dat ITWM vol staat met ironie en relativering. Maar wie regelmatig op Het Kasteel komt, weet ook dat de emoties hoog kunnen oplopen. Een afgekeurde goal, een discutabele VAR-beslissing of het weggeven van een voorsprong in minuut 92: de gemoederen lopen dan net zo hard op als in De Kuip.
Andersom geldt ook dat Feyenoord-supporters óók kunnen relativeren en genieten. Natuurlijk, er is een grotere massa en de druk ligt hoger, maar de beleving van voetbal is per supporter verschillend. De een ziet het als zijn levensader, de ander gaat vooral voor de vriendschappen en de sfeer.
Misschien zijn we wel meer hetzelfde dan we denken
Het is misschien té makkelijk om te zeggen dat de Spartaan luchtiger in het leven staat en de Feyenoorder alleen maar lijdt en juicht. Uiteindelijk delen beide achterbannen hetzelfde: liefde voor hun club, frustraties bij verlies, euforie bij winst. Het verschil zit misschien niet zozeer in de supporters, maar in de schaalgrootte. Feyenoord trekt elke wedstrijd 45.000 supporters en heeft een landelijke achterban, Sparta, de locals van Rotterdam, ziet om de twee weken 10.000 man in het stadion, heeft landelijke sympathie maar het echte achterveld zit in de Rijnmond regio – maar de emotie is in beide gevallen écht.
Of, zoals een Spartaan het misschien zou samenvatten: “Wij doen hetzelfde, alleen met minder gedoe eromheen en betere bitterballen.”
Hoe kijk jij hier tegen aan?
