Sparta leek vandaag een door het ijsgezakte drenkeling die last had van de bibbers. Bang, aangeslagen, niet scherp, waren in het kort de kenmerken van een Sparta dat het helemaal kwijt lijkt te zijn. Door geheel eigen schuld reed het in het eigen gecreëerde spreekwoordelijke ijswak.
Foruna Sittard won geheel terecht van ons Sparta met 1-2 . Ondanks dat de temperatuur na dit weekend omhoog schijnt te gaan blijft de sfeer onder de supporters voorlopig even diep onder het vriespunt.
Sparta begon aan de wedstrijd met een overhoop gegooide opstelling t.o.v. de vorige weken. Het elftal dat nog niet heel lang geleden stabiel leek te zijn krijgt wekelijks te maken met de grillen van de trainer. Henk Fraser is van mening dat je al je tot je beschikking hebbende spelers moet aanwenden om resultaat te halen. Dit resultaat, en dat wordt ook wekelijksdoor de coach benadrukt, is handhaving.
Toch is het zonde dat we niet zo stabiel kunnen zijn als een Fortuna Sittard, die de plaats richting deelname aan de play-offs van Sparta in 2021 heeft overgenomen. Geen gekke wisselingen, niet gek doen, maar wel scherp blijven en voor elke bal willen strijden. Iets wat Sparta in de eerste competitiehelft ook deed, maar nu vooral vergeet te doen. Tel daarbij een dramatisch vormverlies op van enkele sterktehouders en er zit niets meer op dan af en toe een schamel punt uit een gelijkspel te halen. Gisteren kregen we helemaal niets, en dat was dan ook het enige wat de ploeg verdiende. Aanspraak op meer zou te gek voor woorden zijn geweest.
Fortuna Sittard kwam er telkens veel gevaarlijker uit en verzilverde al vroeg in de wedstrijd zo’n kans. Na 23 minuten spelen kwamen de Limburgers, na een zeer snelle uitval, op 0-1. Semedo was de gelukkige die de bal kansloos achter Okoye kon inschieten. Sparta kwam in de 31e minuut nog terug via een intikker van Gravenberch die de bal op een niet te missen positie plotsklaps voor zijn voeten kreeg. Was de eerste helft nog wel een beetje het aanzien waard van Sparta-kant; de tweede helft sloeg nergens op. Keer op keer verdween de bal van Spartaans bezit in de voeten van de Fortuna spelers. Ballen die de Fortunezen niet toegespeeld kregen verdwenen kansloos over de zijlijn. Het zag er allemaal erg belabberd uit. Fortuna maakte er dankbaar gebruik van, en na nog geen vijf minuten aan de tweede helft begonnen te zijn werd door Polter de eindstand al bepaald: 1-2. Sparta leek wel te willen, maar kon er gewoon simpelweg er niets van bakken. Te instabiel en te onzeker…..
Het is te hopen dat Fraser zijn spelers weer stabiel krijgt en dat mogelijk Bart Vriends zijn rentree gaat maken. Sinds de blessure van deze speler is het alllemaal bergafwaarts gegaan met de resultaten en wordt de doelstelling (daar ie die weer) zowaar door Sparta zelf actueel gemaakt. We hadden een enorme buffer aan punten; maar Sparta vergeet dit jaar die buffer uit te breiden en het is wachten op de concurrentie van onder de streep die alles in het werk zal stellen om op de ranglijst dichter bij te doen komen.
Volgende week wacht Ajax. In voetbaljargon is dat een ingecalculeerde nederlaag. Onze club kan zich op dit moment dergelijke calculaties niet veroorloven en moet eigenlijk gewoon drie punten gaan halen in de Arena. Niet meer en zeker niet minder. Als Sparta er zelf de druk niet op legt, dan moeten wij, de getergde supporters, het maar gaan doen.
